Dag 30 – 12 oktober

Jeeej, vandaag maar weer een half dagje! En we hebben dienst bij het Diana Centre, wat vaak een iets rustigere dag is dan bij de andere ‘afdelingen’. De donder en bliksem van gister avond is niet meer opgehouden, dus vandaag werkten we weer met onze fleece truien aan. Simone moest Alan voeren, dus ik begon samen met Malin met het wegbrengen van oude branches en het inspuiten van de schapen met anti vlooien spul.
In het verblijf van de konijnen zagen we opeens 3 kleine pas geboren baby konijntjes in een hoopje konijnenvacht, maar zonder moeder.. We besloten ze naar de nursery te brengen en op zoek te gaan naar mama konijn. Toen we dachten de moeder gevonden te hebben, moesten we van Nicole aan Ashton om hulp vragen. Hij bekeek het konijn snel, en vertelde dat dat niet de moeder was, maar een ander hoog zwanger konijn. We hebben haar en de baby’s dus eerst in 2 kooien in de nursery gezet en zijn daarna nogmaals op zoek gegaan naar de echte moeder. Na ongeveer 10 minuten hadden we de moeder gevonden. Hopelijk ging ze er nu wel voor zorgen, want ze waren namelijk zo klein dat ze geen kans zouden maken als wij ze zouden moeten voeden.

Na lunch en weer baby’s lag ik rond 2 uur dan eindelijk in mijn bikini bij het zwembad waar we de rest van de middag lekker hebben gehangen:p Vanavond is het weer party time, dus vanaf 3 uur waren ook de biertjes en cider van de partij^^ Na het eten zijn we met de hele groep bij het kampvuur gaan zitten, met een muziekje op de achtergrond. Zelfs Zoë was erbij, dus het was gezellig druk. Toen het vuur uit was zijn we verplaatst naar het ‘lounge’ huisje, waar de muziek harder kon en er gedanst kon worden.

Dag 31 – 13 oktober

Finally, vandaag geen baby’s en dus een echte dag vrij! (voor het eerst sinds ik hier ben). Ik hoopte dat ik een beetje uit kon slapen, maar helaas was het opnieuw een warme dag, waardoor ik om 8 uur al wakker en (te warm) in bed lag. Dan maar ontbijten. We hadden net als altijd op maandag ontbijt in onze eigen keuken, omdat de medewerkers hier vrij zijn op maandag. Helaas kreeg ik slecht nieuws te horen, want Alan, ons lieve baby aapje is vanochtend overleden.. Niemand weet hoe of waarom, want hij had nog goed gegeten in de nacht. Maar in de ochtend lag hij dood naast zn teddy beertje L Iedereen was er treurig om. Hij was natuurlijk ook echt nog heel klein, maar hij at wel goed. Maar dit soort dingen gebeuren helaas vaak met hele jonge baby’s, zeker zonder moeder..
Omdat het al weer zo warm was ben ik voordat we naar het stadje gingen nog even lekker bij het zwembad gaan liggen. Het was nu precies lekker genoeg, zonder zwetend weg te drijven of te verbranden :p
Vandaag verlaten Denise en Lovisa ons, dus om half 11 gingen we met z’n allen naar het huis om gedag te zeggen. Naja ik moest vandaag mijn visa verlengen, samen met de andere Lovisa en Simone, dus wij gingen mee in de auto. Aangekomen bij het immigratie kantoor zeiden ook wij gedag tegen de meiden en liepen naar binnen. Het was een klein kantoortje met 5 loketjes, maar met maar 2 mensen. Typisch Afrika haha. Na het hele visa gebeuren zijn we wat boodschapjes gaan doen bij de TM, waar ook de andere meiden waren. Daarna zijn we terug gereden naar chipangali en konden we genieten van onze vrije middag. En dat heb ik ook zeker gedaan: met m’n sudoku boekje bij het zwembad, met chille lounge muziek op en om het half uur een frisse duik in het zwembadje. Ik lag zelfs zo lekker dat ik helemaal niet door had dat de meeste mensen al weer weg waren voor baby’s ed. Om 5 uur heb ik dus maar een lekkere douche genomen en ben daarna kaartspelletjes gaan spelen met Terry, Gracie en Tessa. We hadden vanavond weer avondeten bij het huis en voor het eerst kon ik gewoon m’n jurkje aan houden met een dun vestje, want het was nog steeds zo’n 25 graden. Het is grappig om te merken dat het telkens na een regenbui met/zonder onweer de volgende dag een enorm hete dag is. Beetje het omgekeerde van bij ons dus, want in Nederland heb je juist onweer na een hele hete dag, waarna het de volgende dag/dagen juist weer koud is..
Na het eten ben ik verder gaan schrijven in mijn dagboekje en ben toen gaan slapen. Ik weet in ieder geval al wel dat het morgen een stinkende warme dag gaat zijn. De 7 nieuwelingen zijn namelijk naar matopos, en ik moet samen met Simone, Lovisa en Terry helpen met het leeghalen en uitsorteren van de vriezer bij de slap. De weersvoorspelling is dat het ongeveer 35-37 graden gaat worden, dus dat in combinatie met erg oud vlees dat nu ontdooit moet worden zal zeker geen pretje zijn…
Bovendien gaat Tessa ons morgen verlaten, dus dan heb ik geen roomie meer :( Maar nu is het echt bedtijd. Morgen weer verder ;)

Dag 32 – 14 oktober

Vandaag moesten we inderdaad helpen met de vriezer, maar dat niet alleen.. Er lag al zo’n 2 dagen een koe te verrotten, waar ondertussen zo veel maden in zaten dat ze uit allerlei gaten kwamen gekropen. De stank was echt verschrikkelijk. We begonnen de ochtend met het schoonmaken van het ‘kippenslachthuisje’. Tot onze verschrikking kropen hier echter ook zo veel maden rond dat je de kip niet meer kon zien. We moesten de kippen in de tractor aanhanger gooien en vervolgens proberen zo veel mogelijk maden op een hoop te vegen, zodat ook die naar de dump konden. Na tea time zouden we het geheel dan schoonmaken met de hogedruk spuit. Maar tot die tijd kregen we een ander klusje. Niks wordt hier namelijk verspild, want kippen zijn dol op maden (wat erg hilarisch is aangezien maden op hun beurt de kippen eten:p). We moesten dus met een schep zo veel mogelijk maden uit de koe opvangen, zodat we die aan de kippen konden voeren. Simone heeft echt een hekel aan maden en ook Gracie was er niet erg blij mee, dus ik heb een schep gepakt, hield hem onder de kont van de koe (waar zijn gat ondertussen echt een gigantisch gat was geworden) en Terry klopte zacht op zijn kont zodat alle maden er uit vielen. Oh men wat was dat ranzig zeg!! Ik heb echt helemaal niks met kleine krioelende beestjes.. Gelukkig waren er zo veel maden dat de emmer al snel vol zat, dus dat scheelde. We hoopten stiekem dat we alles voor de lunch wel af zouden hebben, zodat we in de middag lekker even vrij waren. Toen we echter terug kwamen na tea time zagen we die kans al ver aan ons voorbij gaan. Niet alleen moest de vriezer leeg, we moesten ook al het goede van het slechte vlees scheiden. Vervolgens moesten we het slechte vlees op de tractor gooien en naar de dump brengen en het goede vlees schoonspuiten met de hogedrukspuit. En ook moest de hele plaats schoongemaakt worden, omdat er in de middag 2 dode paarden geleverd zouden worden! Onze middag bestond dus uit het ruiken van vlees, het tillen van grote hopen vies vlees, een stinkende dump waar je alles nog eens aan moest raken om het er in te gooien en het opnieuw volstoppen van de vriezer. Dirty jobs is hierbij vergeleken echt helemaal niks. Ik zat continu onder het bloed, mijn voeten hebben wel een miljoen maden geplet en alles stonk naar rottend vlees. De dag ging bovendien ook echt heel erg traag. We bleven hopen dat we eerder weg mochten, zeker omdat we ook door gewerkt hadden tijdens onze animal time, maar telkens kwam Zoë met andere klusjes. Gracie en ik zaten er echt helemaal doorheen. Ik heb wel 6 koeien/ezel/paarden hoofden getild, zo’n 12 benen en een hoop vlees waarvan je de oorsprong niet eens meer kon herkennen:s. Wat ik echter niet kon was het in stukken snijden van de paarden die net binnen waren gekomen. Simone was wel wat gewend dus die hielp Lala daarbij, maar zelfs zij had het op een gegeven moment echt gehad. Ik herinner me nog goed dat Zoe gisteren zei dat het vies werk was, maar uiteindelijk wel leuk werd om te doen. Nou nee, het begon als een zware stinkende kut klus en dat bleef het ook. We waren dan ook allemaal erg blij toen we om 5 uur weg mochten en zijn meteen onder de douche gestapt. Zeker na die frisse douche besefte ik hoe erg ik wel niet gestoken moest hebben, want toen ik mijn kleren op de was stapel wilde leggen begon ik al te kokhalzen. En net wanneer ik dacht dat het niet meer erger kon vandaag aten we ook nog eens kip met rijst!!! Ik verloor onmiddellijk mijn appetite want het leek te veel op het vlees met de maden van vanmiddag, bah:s Ik heb na het eten dus nog maar een bakje yoghurt gegeten:p
Rond een uur of half 8 was iedereen al echt gesloopt. Dus zelfs nog voor de rest van de groep terug was van hun dagje Matopos, had ik me lekker teruggetrokken in mijn cabin, om over deze verschrikkelijke dag te schrijven, zodat ik het morgen niet nog eens hoefde te beleven:p Maar rond een uur of 9 was ik echt op. Ik heb mijn tanden gepoetst, de verschrikkelijke rat die al een tijdje onder mijn bed kabbelende geluidjes zat te maken weggejaagd en toen lang uitgestrekt in bed gaan liggen om te slapen. Ik denk op recht dat niks ander de dag van vandaag kan tippen. En zelfs mijn vuilniszakken zal ik voortaan naar bloemetjes vinden ruiken:p

Dag 33 – 15 oktober

Yes, vandaag is een goeie dag! Ik had samen met mijn nieuwe groepsgenoten Eva en Gracie dienst bij de primaten wat 1 betekende dat ik in ieder geval 3 dagen ‘carnivoor vrij’ was en 2: Nicole gaf ons een andere taak. We moesten nieuwe grasshopper netten maken! We begonnen met het omhakken van wat bamboe takken om stelen/handvatten van te maken en zijn daarna de netten gaan maken van oude klamboes. Het fijne was, dat we dit gewoon konden doen aan de grote tafel bij het huis, dus in de schaduw en met een muziekje aan :) Na tea time riep Zoë ons bijeen omdat ze de krokodillen ging voeren. De krokodillen hier eten ongeveer 1 keer in de 2-4 weken, en dan eten ze erg spectaculair, dus het was hopen dat ze hongerig waren! Ze waren helaas niet zo hongerig dat ze echt tegen het hek op sprongen, maar het was nog steeds wel erg spectaculair om te zien!
Ik had toen iedereen weg liep bij de krokodillen aan Zoë gevraagd of ik vandaag bij Nkulu (de jonge leeuw) naar binnen mocht, omdat ik nog steeds geen foto’s heb kunnen maken met hem. Dit kon, en met animal time ben ik dan ook met Gracie een bezoekje aan onze schattige leeuw gaan brengen. Het was erg leuk, want hij was in een extreme knuffel mood, dus je kon leuk met hem spelen. Het enige nadeel is dat hij soms vergeet dat hij al behoorlijk groot begint te worden en zijn eigen krachten nog niet kent. Hij loopt je nu letterlijk af en toe om ver wanneer hij tegen je benen aan leunt om kopjes te geven:p We zijn ongeveer 20 minuten bij hem geweest en hebben hele leuke foto’s kunnen maken. Halverwege zijn we zelfs maar gewoon gestopt met foto’s maken, om extra te kunnen genieten van het feit dat we echt aan het knuffelen waren met een leeuw ^^
Nadat we genoeg gezien hadden liepen we met Zoë terug, toen ze voorstelde om ook meteen de ‘introductie’ bij Prince te doen. Prince is een serval (soort grote kat met luipaard print) die opgegroeid is in gevangenschap en daarna aan chipangali is gegeven. Hij vind het echt heerlijk om geaaid te worden, maar er is wel een soort introductie nodig om te weten wat je wel en beter niet kunt doen. Het is echt geweldig hoe elegant deze dieren bewegen en tegelijkertijd zo veel sterker zijn dan katten. Na animal time was het tijd om te lunchen. Het was ondertussen al weer erg warm (zo’n 35 graden), dus na het eten heb ik een snelle duik genomen in het zwembad.

Toen de lunchpauze voorbij was zijn we weer terug gegaan naar het huis om onze netten af te maken. We zijn tot een uur of 4 bezig geweest, maar de netten zagen er nu echt heel mooi en professioneel uit! Daarna hielden we het voor gezien voor vandaag, en zijn we lekker bij het kamp gaan zitten om wat te drinken. Omdat ik na mijn duik in het zwembad al snel gedoucht had, en niks heb hoeven doen met veel inspanning, hoefde ik niet meer te douchen en kon ik eindelijk de volgende lading foto’s op mijn tablet zetten J Tijdens baby time heb ik ook even bij de konijnen gecheckt of ze nog voldoende van alles hadden, en zag toen dat de baby’s bij mama konijn aan het drinken waren! Dat was echt heel fijn om te zien, want blijkbaar had ze toch de zorg op zich genomen en maakten de baby’s dus nog een kans :)

Na het eten hebben we in de camp kitchen nog wat nagekletst, waarna ik heerlijk in mijn bedje was gaan liggen om mijn (vorige) blog te posten en over vandaag te schrijven. Ook heb ik eindelijk de namen van de medewerkers in hun handschoenen geschreven, zodat ik die morgen uit kan delen!

Dag 34 – 16 oktober

Onweer en regen, dat is nog eens anders wakker worden dan de afgelopen dagen.. Vandaag heb ik in de ochtend het verblijf van de schapen aangehaakt en schoongemaakt. Het was eigenlijk helemaal niet erg om te doen, want er waren gisteren 2 lammetjes geboren dus we hadden een leuk aanzicht^^ Helaas ondergingen we een ware invasie van vlooien. Ze zaten echt overal, zelfs in m’n bh:s Ook heb ik vanochtend de eerste handschoenen uitgedeeld, aan Richard, Butho, Japhet en Mekay. Het was erg leuk om te zien hoe blij ze er mee waren. In de middag mochten Gracie en ik mee naar een school. Om half 11 vertrokken we naar de primary school (met een te ingewikkelde naam), waar we kwart voor 12 aan kwamen. Dit keer kwam de dikke meneer van de national parks niet mee waardoor we dit keer op tijd waren en we ook tijd hadden voor de aller kleinste kinderen van 4-7 jaar oud. Ze waren echt zo ontzettend schattig!! Bovendien had Gracie thuis in Engeland wat spulletjes voor de kinderen gekocht, zoals stickers, gekleurd papier, pennen, stiften, potloden en lollies om uit te delen. Aan het eind van het praatje liepen we mee naar hun klaslokaal, dat echt super schattig gedecoreerd was met inderdaad oude wc papier rollen, papieren knutselwerken en tekeningen en hele lieve knuffels. De kinderen zaten op de grond en ieder kind kreeg een potlood, stift en lollie. Ze waren enorm dankbaar (en sommige een beetje hebberig:p) en ik heb een heel leuk filmpje en een hoop foto’s kunnen maken. Na de lagere klassen waren de hogere grades aan de beurt en opnieuw deelden we achteraf wat extra spullen uit die Gracie had gekocht. Rond een uur of 2 reden we weer terug richting chipangali. Toen we terug kwamen moesten we helaas nog grashoppers vangen (maar met de nieuwe netten=D) omdat het vanochtend regende..-.- en natuurlijk begon het precies toen we wilden gaan opnieuw zacht te regenen.. Om half 5 waren we klaar met vangen en voeren en zijn we op z’n Afrikaans naar het Diana Centre gelopen. Butho vertelde dat er niks meer te doen was, dus besloten we niet verder te vragen en lekker te gaan douchen!:)

Als avond eten hadden we heerlijke beef, kip, aardappeltjes en creamed spinazie en om net nog beter te maken: chocoladetaart als toetje ???? Daarna ben ik met Terry lekker bij het kampvuur gaan zitten. Je kunt wel merken dat er sinds er zoveel Zweedse mensen zijn een beetje 2 groepen zijn ontstaan.. de 7 overgebleven Zweedse dames en Terry, Simone, Gracie en ik. Mijn plan was om vanavond rustig een filmpje te gaan kijken, maar uiteindelijk heb ik nog tot kwart over 10 bij het kampvuur gezeten en heb ik uiteindelijk bij Terry, Simone en Gracie in de cabin geslapen!^^ Het was echt vet gezellig, en vanaf nu zal ik dan ook daar blijven slapen, veel beter dan alleen J

Dag 35 – 17 oktober

Wauw dat is even anders opstaan dan gisteren. Ik kon nu goede morgen zeggen tegen 3 mensen, wat al een heel stuk vrolijker was dan opstaan in je uppie. Bovendien was het weer heerlijk zonnig, maar nog wel met een fris windje, dus dat belooft in ieder geval een betere dag te worden dan gisteren. Tijdens het ontbijt vertelde Simone aan Talana dat ze mij geadopteerd hadden in hun cabin. Dit was geen probleem, want er zijn een paar afmeldingen van mensen die niet meer durven te komen vanwege ebola. Makes no sense, want er is hier nog niet 1 geval geweest van ebola, maar oké:p Omdat Gracie en Eva er nog steeds niet waren ben ik maar vast begonnen met het uithalen van de oude takken bij de antilopen. De takken zonder blaadjes moeten naar de grote brandstapel, maar takken met verdroogde blaadjes gaan naar de geiten. Dit was dus een goeie kans om even bij de 3 pas geboren lammetjes te kijken^^

Na tea time hadden de 7 mensen die naar de vic falls gingen tijd om hun tas te pakken ed, dus toen was ik alleen over in m’n groepje. Tot aan animal time heb ik fruit en groente verzameld (il er was zo veel verrot:s) en heb het daarna in stukjes gechopt. Gister avond had ik het er over met Terry dat we nog een keer foto’s wilden maken bij Nkulu, en Ryan bood aan ons te begeleiden. We hebben Ryan dus opgehaald in het huis (en hem gestoord tijdens het gamen:p) en hebben daarna bijna het hele uur bij Nkulu gezeten. Hij was opnieuw echt enorm speels, zeker met Ryan, wat erg grappige momenten opleverde. Ryans ballen zijn wel 3 keer geplet, Nkulu is vrijwel over Terry heen gelopen en ik was op het eind bijna mijn paardenstaart kwijt, doordat Nkulu er naar hapte en niet los wilde laten:p Gelukkig hebben we ook wat hele leuke foto’s kunnen maken:A

Na de lunch vertrokken de 7 newbies naar de victoria falls en waren alleen Terry, Simone, Lovisa en ik nog over. Terry is verder gegaan met waar ze mee bezig was bij de primaten, terwijl Simone, Lovisa en ik Nix moesten helpen. Ashton had namelijk een hele lading met oud vlees (darmen ed) en weet ik hoeveel dozen met over datum leverworsten of zoiets meegekregen van de supermarkt. Dit is echter vlees wat ze niet kunnen voeren, maar sommige medewerkers of mensen van buitenaf proberen vaak zo veel mogelijk mee te nemen om vervolgens te verkopen. Niet alleen is dit gewoon stelen, maar wanneer mensen het eten kunnen ze ook nog eens erg ziek worden.. Wanneer dit gebeurd is er een kans dat ze chipangali verantwoordelijk houden, en dat moet natuurlijk niet gebeuren. Wij moesten dus met zn 3en de wacht houden, tot Nix (Nicole) terug kwam met een tractor om al het vlees naar de dump te brengen waar het meteen allemaal verbrand moest worden. We hebben dus eerst zoals gewoonlijk een behoorlijke tijd gewacht. Daarna hebben we al het vlees op de tractor geladen en hebben het naar de dump gebracht. Het was erg grappig, want we moesten een groot vuur zien te krijgen, maar er was alleen maar rook. Simone zei dat ze daar wel een vuur van kon maken, want waar rook is is vuur, maar Lala en Foreman geloofde dit niet, dus Foreman ging een aansteker halen. Na nog geen 5 minuten had Simone inderdaad al een groot vuur weten te maken. Foreman kwam na dik 10 minuten niets vermoedend aanlopen met een kleine aansteker, terwijl het vuur ondertussen al wel een meter of anderhalf hoog was. Hij stond daar echt als teleurgesteld kindje met die aansteker in zijn hand. Tja, wat moet ik daar nu mee:p

Nadat we even bij het vuur waren blijven staan om te kijken of alles zou verbranden, zijn we terug gelopen naar de dump. Hier stond helaas een nieuwe lading kippen klaar, die we uit moesten laden, wegen en in de vriezer moesten stoppen. Ook dit heeft een leuke fotoshoot opgeleverd, want Lala zat steeds vast in de vriezer, terwijl Foreman weer lazy voor zich uit stond te staren en Simone en ik ondertussen met de 50 kilo zware zakken aan de haal moesten. Om 4 uur waren we klaar en was het weer baby time. Om stiekem een beetje tijd te rekken zijn we wat langer bij Kasper en de konijntjes gebleven, waardoor het al half 5 was. We besloten dat het genoeg was voor vandaag, en zijn lekker gaan douchen:p Ik heb meteen ook maar weer een handwasje gedaan en de tijd vloog echt want toen was het al weer tijd voor diner. Omdat we maar met z’n 4en zijn aten we bij het huis. We hadden heerlijke zelfgemaakte frietjes en kip en sla. Terry kwam met bet idee om voor de aankomende dagen een lijstje te maken met dingen die we graag wilden doen deze dagen. De klusjes waren leuk om te doen, en het betekend dat we geen dienst hebben bij carnivoren en veel bij de slap hoeven te zijn:p Met volle buikjes zijn we in de kamp kitchen gaan zitten, waar we allemaal in ons dagboekje hebben geschreven met een muziekje op de achtergrond. Ook al was het erg stil, het had toch iets heel knus en gezelligs:A Ik was alleen wel echt kapot omdat we gisteren laat in bed lagen, dus heb ik besloten maar lekker in mijn eigen bedje te liggen en mijn logeerpartijtje vanaf morgen weer te vervolgen:)