Hallo allemaal,

Het is al weer een tijdje geleden sinds m’n laatste blog, dus hoog tijd voor een nieuwe!:) Dit keer zal ik met name de highlights van de afgelopen week vertellen, de deels 3^e en 4^e week van mijn verblijf alweer!

Dag 18 – 30 september
Deze week heb ik samen gewerkt met Simone. Dit was erg leuk, want ze is erg gezellig en weet ook wel wat hard werken is! Ik begon deze week (alweer) bij de antilopen, waar we voornamelijk de ‘standaard’ dingen hebben gedaan, zoals de waterbakken, vegen, takken halen en planten water gegeven. Wat wel erg leuk/choquerend/bijzonder was, is dat we een heel gesprek hebben gehad met Mekay over roken. Hij kwam aanlopen met een sigaret in z’n mond, wat totaal afgekeurd werd door Simone:p. Ze zei dat zijn longen dan net zo zwart worden als zijn huid. Mekay begon toen hard te lachen en zei dat ze geen flauw grappen moest maken. Hij rookt ongeveer 20 sigaretten per dag, maar niemand hier weet dat het zo slecht voor je is. We hebben toen eerst uitgelegd hoe je longen werken en vervolgens wat sigaretten met je doen. Ik had zelfs een plaatje gegoogled om het verschil te laten zien. Hij was er echt door gechoqueerd, waardoor ik me een beetje schuldig voelde, maar het was wel goed dat we het vertelden. Daarna was hij ook heel geïnteresseerd in alcohol en waarom de regering deze producten nog laat verkopen als ze zo slecht zijn. Dit hele gesprek liet me realiseren hoeveel kennis wij wel niet hebben over ons lichaam en gezondheid vergeleken met de bevolking hier.. Het voelde goed om op deze manier kennis te delen.

Rond 3uur kwam dan het spannende moment van de dag. Jack Daniels, de grote mannelijke baboon zou gedart worden omdat hij verplaats zou worden naar een andere kooi (en dat niet vrijwillig deed). Ze wilden hem naast het verblijf met de 3 vrouwtjes zetten, zodat ze kennis konden maken. Als dat allemaal goed gaat, willen ze proberen de 4 apen vrij te laten in het game park. Bovendien konden ze hem zo wegen en opmeten ed.
Kevin vertelde ons een hoop over de manieren van verdoven en vervolgens konden we allemaal toekijken hoe dat ging. Het was erg bijzonder om te zien, en zeker om zo dicht bij hem te zijn. Hiervoor moet je ook zeker de foto’s bekijken! (komen hopelijk morgen) Het duurde allemaal bij elkaar ongeveer 1,5 uur, dus om kwart voor 5 waren we vrij voor de rest van de dag.

Dag 19- 1 oktober
De volgende dag hadden we dienst bij de carnivoren. We moesten andere dingen doen dan anders, want het verblijf van Mulilo (luipaard) moest schoongemaakt en opgeleukt worden. Simone begon met het verwijderen van lantana en veren, terwijl ik zijn zwembad/drinkvijver schoonmaakte tot aan lunchtime. Na de lunch kwam Nicole naar ons toe en vertelde dat we morgen maar verder moesten en dat wij nu iets met kippen moesten doen. Nou dat heb ik geweten ook, want we moesten de goeie kippen van de rotte scheiden en vervolgens samen met het rottende schaap en de opgezwollen ezel, die er al 2 dagen lag, naar de dump brengen. Oh men wat stonk dit zeg, echt niet normaal.. Maar aangekomen bij de dump werd het nog erger, want we moesten de truck ook weer uit laden en het allemaal verbranden.. Dat werd dus hout verzamelen en aansteken maar. Toen we wat mest bij het verblijf van Mishka weg hadden gehaald, wat ook naar de dump moest, zagen we dat het vuur al snel weer uit was gegaan en nog lang niet alles verbrand was. Opnieuw hebben we hout gehaald en door de vol met botten en dode dieren dump gelopen. Bahbahbah. Het vuur maken was wel leuk, maar na anderhalf uur werd de lucht toch echt te veel.. Bovendien stoken we nu zelf ook zo erg naar rottend karkas, dat het de hoogste tijd was om te gaan douchen. In de avond heb ik samen met Tessa weer (het begin van) een film gekeken en ben toen lekker gaan slapen.

Dag 20 – 2 oktober
Oeeeh vandaag is de grote dag! Mama is jarig én Lundi wordt geopereerd! Lundi is een paar weken geleden raar gevallen en had een breuk bij zijn schouder. Hier is toen een metalen pin in gezet, die er vandaag uit gehaald ging worden. En wij mochten hierbij toekijken! Om 8 uur moesten we verzamelen bij zijn verblijf, waar hij gedart zou worden. Vervolgens zijn we met z’n allen de auto’s in gestapt en naar de dierenarts in Bulawayo gereden. De operatie zelf duurde maar even, omdat er alleen een klein gaatje gemaakt hoefde te worden waar de pin eruit moest. Om half 11 waren we dus alweer terug. Lundi werd in de nursery gezet om langzaam bij te komen, en de rest ging volgens het normale schema aan het werk. Tessa en ik mochten echter direct na terugkomst mee om een school te bezoeken met Nominale, de ‘leraar’ van chipangali. Het ging alleen niet echt soepel want vlak nadat we vertrokken werden we aangehouden door de politie. Dit keer kwamen ze echter niet de gehele auto inspecteren, maar verzamelden ze zich bij de achterbak. Ze wisten blijkbaar dat we dieren vervoerden, want ze wilden allemaal zien wat we mee hadden! In no time stonden ze daar met 8 man, foto’s van elkaar te maken met de slang.. zo bizar.. Na ongeveer 10 minuten waren ze klaar en mochten we weer gaan. Ik heb zoiets echt nog nooit meegemaakt haha.

Eenmaal aangekomen bij de school was het erg bijzonder. Alle kinderen stonden in uniformen in de rij bij hun klaslokalen (in aparte huisjes) op ons te wachten. De eerste keer dat de kinderen om de tafel konden gaan zitten was het echt complete chaos. Iedereen schreeuwde maar en er waren nog maar 2 leraren die de orde moesten houden. Waar ik erg van schrok is dat ze hier nog echt een stok gebruiken, waar ze daadwerkelijk mee slaan wanneer de kinderen niet luisteren. Na een kleine 10 minuten van chaos werden de kinderen teruggestuurd naar de lokalen en werden ze rij voor rij om de tafel geplaatst. Er waren kinderen van grade 4-7, dus ongeveer 5-12 jaar oud. Ze keken allemaal met grote ogen naar de dieren, en naar Tessa en mij:p Het was echt super schattig om ze zo te zien.
Helaas was het praatje van Norminal in het Zimbabwaans (welke van de 2 talen weet ik helaas niet) dus konden Tessa en ik er niks van verstaan.. De andere man vertelde ons daarom steeds wanneer we de dieren aan moesten geven. We toonden de kinderen 2 schildpadden (klein en groot), een egel, een kameleon en als laatste de slang. Met name de laatste 2 vonden ze erg eng, waarbij sommige kinderen ook echt weg renden. Sommige mensen denken namelijk dat alle slangen giftig zijn en je achtervolgen om te bijten en dat wanneer er een kameleon op je loopt, je de huid waar hij op stond moet branden met heet ijzer, omdat de nagels anders in je huid blijven zitten. Zulke fabels zijn o.a. de reden dat chipangali het EPIC kids programm heeft opgericht, om de kinderen meer te leren over zulke dieren (zie de site van chipangali). Na het praatje van Norminal begon de andere man aan zijn verhaal. Hij vertelde voornamelijk over de natuurparken in Zimbabwe en het behoud/conservatie ervan. Toen hij klaar was liepen alle kinderen weer klas voor klas terug naar hun lokalen en hebben wij de auto ingeladen.
Weer aangekomen bij chipangali vertelde Simone dat ze klaar was, dus hoefde ik niet meer te werken. Ik heb een lekkere douche genomen, het einde van de film van gisteren gekeken en geskypt met m’n ouders en vriend (die heel handig bij elkaar warenJ) Om 6 uur hebben we snel de baby’s gedaan en daarna lekker gegeten. In de avond heb ik m’n foto’s een beetje uitgezocht en ben toen m’n bed in gedoken.

Dag 21 – 3 oktober
Vandaag was een erg trieste dag.. Lundi was pas na bijna 24 uur eindelijk een beetje wakker aan het worden. Hij was echter heel gestrest in de nursery, dus had de staf hem nar zijn verblijf getild om daar verder rustig wakker te worden. Wij zijn allemaal even gaan kijken hoe het met hem ging, maar dat was geen fijn aanzicht.. Hij was telkens aan het hyperventileren, kreeg verschillende aanvallen met stuiptrekkingen en had zichzelf niet meer onder controle. Hij bleef maar op zijn poot kauwen, viel om wanneer hij op probeerde te staan en de aanvallen duurden steeds langer en werden heftiger. Wij zijn toch maar aan het werk gegaan en Simone was bij hem gebleven. Toen ik met tea time echter naar ons ‘camp’ ging, stonden alle andere meiden in een kring bij elkaar. Ze vroegen of ik het al gehoord had van Lundi.. Hij heeft de aanvallen uiteindelijk niet overleefd en is (bleek uit onderzoek achteraf) overleden doordat er een bloedprop naar zijn hersenen was geschoten.. Het was zo treurig en de sfeer was zo triest dat ik er zelf ook natte ogen van kreeg. Kevin heeft Lundi met de hand grootgebracht en iedereen kende hem, dus Nicky, Nicole, Talana en later ook Kevin hadden zich even terug getrokken in het huis. Wij wisten niet zo goed wat we nu moesten doen, want we wilden ze niet storen, maar er moest net vandaag een hele hoop voorbereid worden voor de ‘fair’ morgen. We besloten maar gewoon ons werk voort te zetten en dan bij de lunch te vragen hoe en wat.

Een deel van de groep is in de middag naar de plek gegaan waar morgen de fair gehouden wordt, maar ik bleef met Simone hier. We hebben gewerkt aan de vijver in het verblijf van de ganzen, welke schoongemaakt moest worden. Dit hield in dat we alle modder (=ganzenpoep) uit de vijver moesten scheppen en het riet dat over de randen was gegroeid weg moesten kappen. Man wat was dat zwaar! Met een ‘peak’ (zo’n ding dat ze 7 dwergen van sneeuwwitje ook hebben:p) moest ik als een gek inrammen in het riet. Bovendien was het ook weer een erg warme dag, dus het zweet brak me na 5 minuten al uit. We hebben gebikkeld tot 4 en moesten daarna grasshoppers gaan vangen. Om kwart over 5 hadden we ze eindelijk alle 25 en konden we een heerlijke douche nemen.

Dag 22 – 4 oktober
Zaterdag was de dag van de fair. Ik had de ochtend shift dus moest om 7 uur klaar staan bij het huis. Brrrrr wat was het koud! Echt ongelofelijk joe snel dat hier kan veranderen. Er trok opnieuw een koufront van Kaapstad over, dus in plaats van 30 graden hadden we nu regen, een harde wind en maar 12 graden Celsius.. Met 3 kledinglagen over elkaar een sjaal om mijn nek reden we uiteindelijk om kwart voor 8 weg.
Aangekomen bij White Stone school, waar de fair was, hebben we de 3 auto’s uitgeladen en alle dieren een mooie plek gegeven. We hadden schildpadden, konijntjes, kameleons, egels, 2 slangen, max de uil en de 3 kleine vervet aapjes. De stand werd gedecoreerd met een groot spandoek, verschillende posters met verhalen en foto’s over chipangali, bananenbladeren die tegen de verblijven werden geplaatst als bescherming tegen de wind, en bij de caravan was een foto hoek gemaakt. Nicky en Kevin hebben beide fotografie gestudeerd, dus je kon voor 5 dollar een prachtige foto laten maken met een dier naar keuze J Ik heb voornamelijk geholpen bij de foto’s, door telkens de dieren te halen die nodig waren en ze weer van de kinderen hun schoot pakken. Ook heb ik vaak op ‘wacht’ gestaan bij de aapjes, om te zorgen dat niemand ze snoepjes o.i.d. gaf. Dit was erg leuk, want ik ben nu eindelijk vriendjes geworden met Bandid, het brutaalste/dominantste aapje van de 3. Als ik zijn naam nu roep dan komt hij naar me toe en kan ik hem aaien en dan pakt hij mijn arm en gaat ie me vlooien, zo cute <3

Wanneer het even rustig was konden we in 2tallen rondlopen over de fair. Er waren allemaal kraampjes met kleding, snoepjes/eten en souvenirtjes. Ik heb samen met Terry rondgelopen, en we hebben echt heerlijke cream cheese gekocht (oh wat mis ik Hollandse kaas!) en heerlijke worstjes:p Rond half 2 kregen we een heerlijke lunch, broodjes met ei en bacon, en wisselden we van shift. Eenmaal aangekomen bij chipangali bleek dat we de rest van de middag niet meer hoefden te werken. We zijn dus lekker bij het zwembad gaan liggen en genoten van een heerlijke vrije middag =D
In de avond hadden we weer een feestje, omdat Chelsea morgen weg gaat. Het was echt super gezellig en we hebben allemaal lekker gedanst:p

Dag 23 – 5 oktober
Zondag hadden we gelukkig maar een halve dag, want ik was behoorlijk moe van het feestje gisteren. We begonnen met het verversen van de waterbakken bij de carnivoren. Het jammere was alleen dat we continu moesten wachten, omdat lala tegelijkertijd ook bezig was en continu onze spullen nodig had. Ik heb de afgelopen weken veel nagedacht over waar ik het ingezamelde geld aan uit wil geven, maar nu weet ik het zeker. Ik ga in ieder geval een deel investeren in nieuw materiaal.
In de middag is meteen iedereen bij het zwembad gaan liggen. Om 2uur kwam de nieuwe vrijwilligster aan, die meteen mee kon naar de begrafenis van Lundi. Het was op een erg mooie plek, midden in de bushes met een grote rots en boom ernaast. Er lagen nog 2 andere luipaarden naast, en samen zouden wij de bewakers van chipangali zijn.

Na het eten hebben we met het grootste deel van de groep eerst bij het kampvuur gezeten en daarna in de lounge room een film gekeken. Dit was erg gezellig en het feit dat we er carrot cake bij hadden (die we zaterdag op de fair gekocht hadden) maakte het nog leuker ^^ Rond half 11 was iedereen echt kapot en zijn we lekker gaan slapen.

Dag 24 – 6 oktober
Vandaag is onze vrije dag, maar helaas heb ik opnieuw baby duty.. om 8 uur stond ik dus klaar bij de nursery om Kasper en Max te voeren. Daarna kon ik eindelijk genieten van een rustig ontbijtje, met een lekker kopje thee en verder schrijven in m’n dagboek. Loop nu eindelijk bij:p Om half 11 hebben we met z’n allen gedag gezegd tegen Cammi, en om 11 uur zijn we met z’n allen de landrover ingestapt voor ons tripje naar Bulawayo. We zijn naar de craftshop geweest, waar gehandicapte mensen alle souvenirs maken, hebben pizza gegeten als lunch en zijn daarna nog meer eten in gaan slaan voor bij het camp.

In de tussentijd zijn de 6 nieuwe volunteers aangekomen. Alle 6 uit Zweden.. Ik hoop dat ze niet alleen maar Zweeds gaan praten nu.. Er zijn 2 oudere dames bij, die hier samen met hun kleindochter en dochter zijn. Ik ben erg benieuwd hoe dat uit gaat werken, want 20 of 60 is een behoorlijk verschil.

Tijdens het eten hield Nicky een hele speech over chipangali, kledingdingen, over de staf en verboden romances :p We waren hierdoor pas om kwart voor 8 klaar met eten, maar het was wel grappig. Daarna hadden we onze standaard avond routine: kitchen en kampvuur:p