Dag 25 – 7 oktober:
Oeh vandaag krijgen we nieuwe groepen! Ik had bij het ontbijt nog grappen zitten maken met Simone over ons teamwork met grasshoppers vangen, maar ook dat ze soms zo gemeen was:p Ze zei dat ik deze week in ieder geval van haar af zou zijn, maar dat bleek niet zo te zijn want Nicole had ons weer bij elkaar geplaatst samen met Malin, een nieuw meisje.

In de ochtend kwam Nicole naar ons toe dat we na de baby’s mee moesten helpen met het vullen van het waterreservoir in het gamepark. We hebben gewacht, want de tractor wilde niet starten, en gewacht want de waterpomp was kapot, en zelfs nadat het vertrek uitgesteld was tot na tea time hebben we moeten wachten tot de tank vol was..:p Toen we eindelijk met de tractor vertrokken was het wel een erg leuke rit. Ik was nog nooit in het gamepark geweest, en het was erg leuk en mooi om te zien :)

Vlak voor lunch reden we nog een tweede keer richting het gamepark, tot Tessa hard mijn naam schreeuwde. We gingen met alle ‘oude volunteers’ naar Matopos om de camera traps op te halen dus we moesten we snel onze spullen pakken en lunchen. Om kwart over 12 zaten we met z’n 7en in de landrover, klaar voor vertrek. Eigenlijk gingen we niet echt naar Matopos, maar naar een ander natuurgebied vlak ernaast. Chipangali doet hier onderzoek naar al het wild wat er leeft, met de nadruk op luipaarden en de (bruine) hyena. Ze willen graag weten hoeveel luipaarden er ongeveer zijn en de hyena wordt vaak neergeschoten door boeren omdat ze denken dat ze hun vee vermoorden. De bruine hyena wordt hierdoor erg bedreigd terwijl het echter vaak een ander dier is (geweest). We hadden een soort satelliet ontvanger om signalen van bruine hyena’s op te vangen. Sommige hyena’s zijn namelijk ooit gevangen en hebben een halsband om gekregen met een soort chip erin. Door ze die halsband te geven kan er gekeken worden of de hyena’s überhaupt in de buurt waren van de boerderij en kan er samen met de boeren gekeken worden naar een gepaste oplossing. Helaas ontvingen we geen signalen dus zagen we ook geen hyena’s. Wel hebben we de camera traps die opgehangen waren opgezocht. Deze camera’s maken een foto wanneer ze beweging detecteren, waardoor men kan zien wat voor wild er in de omgeving rondloopt. Er waren 19 camera’s en we zijn dan ook tot 5 uur bezig geweest met zoeken. Het gebied was echt heel mooi, met prachtige rotsachtige bergen en uitgestrekte graslanden. De landrover zelf is echt verre van comfortabel, maar het heeft wel een open dakje, dus ik heb vrijwel de hele middag met mijn hoofd en schouders uit het dakraam gestaan^^

Rond kwart voor 9 waren we pas terug bij Chipangali, en na een snelle douche konden we meteen aan tafel. Na het eten hebben we nog gezellig nagekletst in de camp kitchen en bij het vuur. Ik was echter erg moe van de hele dag vandaag (ook al was het veel wachten en zitten:p) en ben om 9 uur lekker gaan slapen.

Dag 26 – 8 oktober

Meeh ik wil m’n bed niet uit L Ik had vandaag voor het eerst dat ik echt geen zin/puf had om te werken. Bovendien was het helemaal niet koud in de ochtend, dus dat betekend dat het een warme dag gaat worden.. en dat werd het zeker. Rond 9uur was het al zo’n 25 graden en het is zeker opgelopen tot een graag of 38.. Nicole kwam in de ochtend naar Simone, Malin en mij toe, dat we vandaag moesten helpen bij de carnivoren, omdat Zoë (de manager van de carnivoren) morgen terug komt. Nicky wilde graag dat ‘haar’ afdeling er morgen mooi uit zou zien. Net als eergisteren was het erg frustrerend, omdat we continu op elkaar moesten wachten.. Ik ben vandaag dan ook naar Kevin toe gegaan om te vertellen dat ik mijn geld graag wil investeren in nieuwe tools. Hij was erg dankbaar dat ik zo veel moeite had gedaan om geld in te zamelen en bood dan ook meteen aan binnenkort met hem de stad in te gaan om het te kopen. Een bezem kost ongeveer 5 a 10 dollar en werkhandschoenen zijn ook niet heel duur, dus ik kom nog best ver met het ingezamelde geld J
Na de lunch moest iedereen gaan helpen bij de carnivoren, omdat het nog niet heel erg op schoot.. Ik ben met Simone eerst gaan vegen, maar na een kwartier kwam lala naar ons toe dat we moesten helpen bij het verblijf van Teresa, een luipaard. We moesten haar vijver schoonmaken, veren verzamelen en poep opruimen. Haar vijvertje was echt zo ontzettend smerig, met allemaal groene slijmdraden en een hoop shit (letterlijk) erin. Eerst moest weer al het water eruit en vervolgens ben ik op handen en knieën met een metalen borstel haan schrobben.. Ondertussen had lala de sprinklers aangezet, en werd ik helemaal zeik nat..:p Vandaag vond ik dat echter helemaal niet erg, omdat het zo belachelijk warm was en je letterlijk in 5 minuten droog werd.

Na het schoonmaken ben ik nog ruim een half uur bij Mishka (de bruine hyena) gaan zitten. Hij is nog steeds schuw, zeker wanneer mensen luid langslopen, maar wanneer je eenmaal rustig bij hem zit gaat hij al wel rustig liggen. Dat is in ieder geval een klein stapje vooruit J

Dag 27 – 9 oktober

Oh god, het was zelfs om 7 uur ’s ochtends al te warm om in mijn pyjama rond te lopen. Dat belooft wat voor vandaag.. Gelukkig vandaag geen carnivoren meer, maar antilopen. Het was weer een ‘standaard’ ochtend, wat prima was, maar helaas moesten we na de lunch voornamelijk vegen.. Nadat we klaar waren met de antilope alley mochten we ook nog eens ‘achter de schermen’ vegen, waar het hooi overal lag behalve op de hooibaal zelf.. We zijn zeker tot een uur of 3 bezig geweest, met niet alleen vegen, maar ook het verzamelen van ijzerdraad, pinnen en weet ik wat voor materiaal dat ongebruikt tussen het hooi lag.. Om half 4 zijn we onze waterflesjes bij het huis gaan vullen met koud water, toen Kevin vertelde dat we straks een radio tracking spelletje gingen doen in het gamepark. Na ongeveer 10 minuten had iedereen zich verzameld bij het huis en werden we verdeeld in 2 groepen. Het spelletje ging als volgt: elk team kreeg dezelfde apparatuur mee als die we 2 dagen geleden in matopos hadden gebruikt. Kevin zou het gamepark in gaan en de collar die Ringo (de hond) normaal droeg verstoppen. Met behulp van de satelliet/ontvanger moesten beide teams hem zo snel mogelijk vinden. Dit was om het leuk te maken voor ons, maar ook om om te leren gaan met de apparatuur omdat we binnenkort weer matopos in gaan voor het echte werk. Simone en Nicole waren de groepsleiders, omdat zij als enige ooit gewerkt hadden met de apparatuur. Ik zat bij Simone in het groepje. Het was erg grappig, zeker toen we na een tijdje het andere groepje zagen lopen en we begonnen te rennen om toch eerst te zijn:p Voor ongeveer 10 minuten hebben we door de stekelige grassen en bomen met puntige doorns gelopen, toen we realiseerde dat het signaal weer naar het huis leidde.. Helaas het andere team was toch eerder.. Simone was echt behoorlijk sjaggie, en wij ondertussen ook wel omdat we helemaal onder de krassen zaten. Gelukkig vielen de pesterijen van het andere groepje mee, en was de rivaliteit al snel gezakt:p

Na een snelle douche stond het eten al weer klaar, en met zere beentjes heb ik me rond half 9 met Tessa terug getrokken in onze cabin om een filmpje te kijken.

Dag 28 – 10 oktober

Meeeh vandaag weer carnivoren en het is alweer extreem warm! Ik kan wel heel kort zijn over vandaag, want we hebben de hele dag hetzelfde gedaan -.- Het verblijf van de 5 mannelijke leeuwen moest worden schoongemaakt, wat betekende dat we al het gras/hooi moesten harken en vervolgens alles met kruiwagens naar de dump moesten rijden. Het was rond 1 uur in de schaduw zelfs al 34 graden, en dat in combinatie met de enorme hoeveelheid stof in het verblijf was echte geen pretje. Gelukkig was er net na lunchtijd nog een lichtpuntje, we hadden namelijk een nieuwe baby! Het national park had gebeld dat een man een jong vervet aapje had gevonden. Hij was vecht zooo ontzettend klein in en schattig! Nicole had verder geen vragen gesteld, want de reden dat het aapje alleen is, is waarschijnlijk niet zo’n leuk verhaal. De kans is groot dat het aapje bij zijn moeder is weggehaald om vervolgens illegaal verkocht te worden.. Bovendien is hij waarschijnlijk nog echt heel jong. Vervet aapjes krijgen na ongeveer een week of anderhalf tandjes en dit aapje had nog helemaal niks! Gelukkig is hij nu in goede handen J De naam van het aapje is trouwens al wel bekend, want hij is genoemd naar de man die hem gevonden had: Alan. Helaas moesten we daarna gewoon weer verder werken, en toen ik vroeg hoe laat het was, bleek het pas 10 over 3 te zijn! Ik kon wel janken.. Bovendien werd ik ook echt chagrijnig van de warmte, dus dat werkte ook niet mee:p. Gelukkig waren we om kwart voor 5 klaar met de enorme hoop waar we al een half uur mee bezig waren, en mochten we stoppen!! Joehooee ik was echt nog nooit zo blij geweest om klaar te zijn met werken! Ik kon nu even lekker rustig douchen, wat schrijven in m’n dagboekje en daarna lekker eten J Na het avond eten heb ik nog even lekker bij het kampvuur gezeten en ben vervolgens met Tessa de film van gisteren af gekeken. Door als ons geklets was het ondertussen al half 11, dus de hoogste tijd om te gaan slapen;)

Dag 29 – 11 oktober

Toen ik vanochtend op stond, was het eindelijk weer een beetje frisjes! Er waren wat wolkjes waardoor het de perfecte temperatuur was om te werken vandaag. Het liep alleen een beetje anders, want meteen na het ontbijt vroeg Nicky of ik klaar was om mee te gaan shoppen. Blijkbaar wilden ze vandaag al naar de winkel om nieuw materiaal te kopen (zoals ik aangeboden had), dus ik heb snel mijn portemonnee gepakt en ben toen in de auto gestapt. Het was een beetje een chaotische ochtend, omdat we eeg veel moesten doen en onderweg hebben we 3 keer de ‘toeristische route’ genomen, omdat er ontzettend veel police roadblocks waren.. Aangekomen bij de winkel moesten we vooral erg lang wachten:p Het is niet zoals de ikea bij ons, waar alles uitgestald is en je rondloopt om te kan kijken wat je leuk vind of nodig hebt. Hier is er een grote balie en selecteren ze op een computer de dingen die je nodig hebt. Eerst moesten wij dus bij iemand vertellen wat we wilden, maar omdat dat afhing van de prijzen ed, werden we doorgestuurd naar iemand anders. Hier zat een man die voor ons alle prijzen kon opzoeken/vergelijken, maar omdat ze lang niet van alles een voorbeeld hadden ben ik 2 keer met hem naar het magazijn gelopen om te kijken welke ‘versie’ ik wilde. Nadat we een lijstje hadden van alles wat ik/we wilden kopen, moesten we eerst geld pinnen. We besloten dit te doen onder weg naar de winkel waar we grootschalig groente en fruit in konden slaan. Het is hier alleen net als thuis heel erg druk op zaterdag, dus dat betekende nog meer wachten:p Onderweg weer terug naar de halmart werd Nicky gebeld door iemand van Matopos. Er zat namelijk een hyena in een van de vallen! Nicky heeft snel haar man Kevin op gebeld, en na de lunch zouden we met z’n allen naar Matopos gaan om te kijken! Vol enthousiasme reden we snel terug naar de halmart om onze spullen af te rekenen. Uiteindelijk heb ik het volgende gekocht: een kruiwagen, een normale dweil en fancy dweil (voor de nursery kitchen), 4 gieters, 3 peaks, 2 scheppen, 4 metalen borstels voor de waterbakken, 4 paar handschoenen voor de vleessnijders en 6 paar stevige tuinier handschoenen die beschermen tegen de doorns op bomen, struiken en de beruchte lantana J De bezems die wij wilden waren niet op voorraad dus daarvan heb ik er 4 besteld voor maandag. Alles bij elkaar kostte me zo’n 280 dollar, waardoor ik zelfs nog geld over houd om aan andere dingen, zoals verrijking van de verblijven, te besteden. Dus met een volgeladen auto reden we vervolgens, weer via de toeristische route, naar huis. Om precies 12 uur waren we terug, waardoor ik meteen aan tafel kon voor de lunchJ Tijdens de lunch vertelde Gracie dat ik om 1 uur met haar ons aapje Alan moest voeren, dus daar heb ik meteen 100 foto’s van gemaakt:p (oke misschien maar 10 maar toch). Vlak nadat we klaar waren met het voeren van Alan kwam Nicole naar ons toe dat we ons klaar moesten gaan maken voor ons tripje naar Matopos.

Omdat we nu met z’n 14en zijn, moesten we zelfs met de landrover en een grote auto nog proppen. Er zaten 9 mensen in de landrover en 7 in de auto van Kevin. Ik zat samen met Tessa, Gracie en Ryan in de achter achterbak. Het was echt verre van comfortabel, maar het leek ons wel grappig. Die lach op ons gezicht verdween echter al heel snel. Zodra we harder gingen dan zo’n 40 km per uur, kon je je ogen niet meer open houden vanwege de wind en sloeg m’n haar hard in m’n gezicht.. Gelukkig was het maar een uur rijden-.- Toen we eenmaal aangekomen waren en de goede val gevonden hadden, bleek er geen spotted maar een bruine hyena in te zitten. Wij moesten allemaal erg stil zijn en ons achter de auto verschuilen terwijl Kevin hem zou verdoven. We moesten ongeveer 15 minuten wachten tot hij helemaal in slaap was. Toen we dichterbij kwamen zagen we dat hij een ijzerdraad heel akelig om zijn nek had, dat zelfs een deel van zijn nek helemaal open had gesneden.. Terwijl Simone zijn hartslag en ademhaling in de gaten hield was Kevin bezig met het verzorgen van de wond en het aanbrengen van de collar om zijn nek. Het duurde alles bij elkaar ongeveer twee uur, en we moesten op het eind dan ook echt opschieten omdat hij alweer wakker begon te worden. Om 6 uur, vlak voor het donker werd, waren we klaar en zette de hyena zijn eerste stapjes. Wij zijn eerst een stukje verder bij hem vandaan gereden en hebben daarna de auto’s verder ingepakt. Op de terugweg begon het opeens heel hard te onweren, met echt prachtige lichtflitsen. Bij sommige flitsen was het echt alsof iemand het licht aan deed, zo fel was het. Het enige nadeel was, dat ik opnieuw in de achter achterbak moest zitten en dat het enorm was afgekoeld.. We hadden 1 handdoekje over onze benen, en god zij dank had ik mijn trui meegenomen, maar ondanks dat was het echt freezing met de wind. Ik was dan ook echt heel heel heel erg blij toen we aan kwamen bij het huis en er warm eten voor ons klaar stond. Iedereen was gesloopt van vandaag, dus in de avond is iedereen op tijd naar bed gegaan en was het al erg snel stil. ’s Nachts heeft het heel erg hard geregend en geonweerd, maar omdat ik zo moe was heb ik daar helemaal niks van meegekregen:p